Σήμερα θα ξεκινήσω μια σειρά από άρθρα που θα αναλύσουμε γιατί έχουμε τα προβλήματα που έχουμε και τι λύσεις υπάρχουν.
Υπόψη ότι και στα δύο αυτά ερωτήματα δεν έχει απαντήσει κανείς μέχρι σήμερα. Το μόνο που ακούμε και το μόνο που βλέπουμε τώρα και 30 χρόνια είναι πρόχειρες λύσεις στα προβλήματα, συνεχείς αλλαγές στους νόμους και στις διαδικασίες κα πάνω από όλα πολιτικές φιλοσοφίες που δεν έχουν αποδώσει σε τίποτα.
Ειδικά για το τελευταίο, στην Ελλάδα οι πολιτικοί και τα κόμματα έχουν πείσει όλο τον κόσμο ότι οι λύσεις στα προβλήματα μας έχει σχέση με την φιλοσοφία της κάθε πολιτικής παράταξης και όχι με την επίλυση των προβλημάτων επί της ουσίας.
Χρόνια τώρα λέω ότι δεν έχουμε δημοκρατία στη χώρα μας. Σήμερα θα σας πώ το γιατί. Επίσης χρόνια λέω ότι δεν λειτουργεί η βουλή και σαν αποτέλεσμα, η βουλή δεν παράγει ούτε στο ελάχιστο νομοθετικό έργο. Τέλος θα σας εξηγήσω γιατί αυτά τα δύο είναι σημαντικά και γιατί ευθύνονται για όλα τα κακά αυτού του τόπου.
Όλα τα προβλήματα της Ελλάδος έχουν την ρίζα τους στο εξής:
• Δεν έχουμε δημοκρατία
• Δεν λειτουργεί η βουλή (το νομοθετικό σώμα)
• Τις αποφάσεις τις παίρνουν οι λιγότεροι άξιοι
Θα αναλύσω όλες αυτές τις παραμέτρους και στο τέλος θα καταλάβετε πως συνδέονται μεταξύ τους. Προς το παρόν απλά παρακολουθήστε τον συλλογισμό μου.
Για δεν έχουμε δημοκρατία
Δεν έχουμε διότι απλά δεν έχουμε το δικαίωμα να ψηφίσουμε αυτούς που θέλουμε στις εθνικές εκλογές.
Αυτό ακούγεται κάπως παράξενο αφού ψηφίζουμε βουλευτές με σταυρό σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, αλλά αναρωτηθήκατε ποτέ ποιούς ψηφίζουμε;
Ψηφίζουμε μεταξύ αυτών που μας λένε να ψηφίσουμε (αυτοί που είναι στην κλίκα). Δεν ψηφίζουμε κάποιον που έχει κοινή αποδοχή ή που, είναι το αποτέλεσμα μιας προκριματικής διαδικασίας (το να μπει κανείς στο ψηφοδέλτιο δεν είναι προϊόν ανταγωνισμού).
Για παράδειγμα, στις περασμένες εκλογές μπήκαν στην Ελληνική βουλή ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητικοί παράγοντες, σύζυγοι γνωστών προσώπων χωρίς καμία προκριματική διαδικασία και χωρίς να ρωτηθούν οι πολίτες η και τα κομματικά μέλη αν ήθελαν αυτά τα πρόσωπα.
Αποκλειστικός γνώμονας για να μπει κάποιας στο ψηφοδέλτιο ήταν αν μπορούσε να πάρει ψήφους, διότι ήταν κάποιο πρόσωπο που γνώριζε ο κόσμος και όχι βάση ικανοτήτων.
Αν για παράδειγμα ήθελα εγώ να μπω στο ψηφοδέλτιο ενός κόμματος ….
• Θα έπρεπε να ήταν πολιτικός ο μπαμπάς μου (δεν έχει καμία σημασία αν ήμουν ένας απλός μαγαζάτορας που πουλάει ρούχα)
• Θα έπρεπε να είμαι ένα πολύ γνωστό πρόσωπο που γνωρίζει ο κόσμος (δεν έχει καμία σημασία αν ήμουν τραγουδιστής, δημοσιογράφος, παρουσιαστής ή πρωταθλητής στο τζούντο)
• Θα έπρεπε να έχω πολλά λεφτά για να δίνω στο κόμμα για να με αποδεχτούν σαν υποψήφιο
• Θα πρέπει να είμαι κάποιας συνδικαλιστής που επίσης μπορεί να πάρει ψήφους
Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι Έλληνες βουλευτές είναι καλοί και αξιοπρεπείς άνθρωποι, αλλά είμαι επίσης σίγουρος ότι υπάρχουν χιλιάδες πιο ικανοί άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα που θα μπορούσαν να γίνουν βουλευτές και που θα έκαναν καλύτερη δουλειά αν υπήρχε ένα ελεύθερο και αξιοκρατικό σύστημα ανταγωνισμού.
Άρα πρώτη παρατήρηση είναι ότι, ΔΕΝ εκλέγονται οι πιο ικανοί από τον Ελληνικό πληθυσμό. Επιπλέον, επειδή το σύστημα είναι αναξιοκρατικό, κανένας που πραγματικά αξίζει να διακριθεί δεν προσπαθεί, διότι δεν έχει σημασία τις προσόντα έχεις αλλά πόσο δημοφιλής είσαι στα τηλεοπτικά κανάλια!
Δεν λειτουργεί η Βουλή
Το δεύτερο πρόβλημα στο γιατί τίποτα δε λειτουργεί σε αυτή τη χώρα είναι ότι δεν λειτουργεί η βουλή και δεν υπάρχει διαχωρισμός των εξουσιών.
Στις σύγχρονες δημοκρατίες η γενική θεωρεία είναι η εξής:
Η νομοθετική εξουσία (βουλή) ψηφίζει νόμους, η εκτελεστική τις εκτελεί (δεν έχει επιλογή) και η δικαστική εξουσία προστατεύει το σύνταγμα και τους νόμους και μπορεί να επιβληθεί στην νομοθετική αλλά και στην εκτελεστική εξουσία.
Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε τίποτα τέτοιο. Στην Ελλάδα όλες τις εξουσίες τις έχει η εκάστοτε κυβέρνηση και στην ουσία κάνει κουμάντο. Αυτή αποφασίζει τι νόμους θέλει να βγάλει και αυτή τους ψηφίζει, διότι έχει υπό τον έλεγχό της την νομοθετική εξουσία.
Η δε δικαστική εξουσία είναι κατά το ήμισυ (αν όχι περισσότερο) υπό την επιρροή η τις διαταγές της εκτελεστικής εξουσίας και ουσιαστικά δεν μπορεί να της επιβληθεί παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις (πάρτε για παράδειγμα αυτά τα καραγκιοζλίκια με το Βατοπαίδιο που έγιναν πρόσφατα. Η δικαστική εξουσία ήταν παντελώς απούσα).
Στην Ελλάδα δηλαδή, η νομοθετική εξουσία δεν αποφασίζει για το τίποτα. Στην Ελλάδα η βουλή είναι σαν να μην υπάρχει και δεν έχει καμία σχεδόν επιρροή στην εκτελεστική εξουσία.
Στην θεωρία η βουλή κάνει κουμάντο, αλλά επί της ουσίας, η βουλή δεν κάνει τίποτα και δεν έχει καμία αρμοδιότητα.
Για παράδειγμα, τα τελευταία 50 χρόνια η βουλή κατάφερε να περάσει μόνο ένα νομοσχέδιο χωρίς αυτό να έχει την συγκατάθεση η να πηγάζει από την εκάστοτε κυβέρνηση (και μάλιστα δεν ήταν για κανένα σοβαρό θέμα, απλά δεν θυμάμαι το θέμα).
Γιατί δεν έχει εξουσία η βουλή;
Διότι απλά αυτοί που έφτιαξαν το σύνταγμα, αποφάσισαν ότι έτσι πρέπει να είναι, αναγκάζοντας την εκάστοτε κυβέρνηση (που μόλις πήρε τις εκλογές από τον λαό) να πάρει και την συγκατάθεση της βουλής (ψήφος εμπιστοσύνης) !!! Για να μπορεί δηλαδή να υφίσταται μια κυβέρνηση, θα πρέπει αναγκαστικά να έχει το 50+1 βουλευτών του συνόλου!!
Γιατί είναι χαζομάρα αυτό;
Διότι απλά κανένας βουλευτής (όπως στην τωρινή περίπτωση που η ΝΔ έχει πλειοψηφία μόνο με έναν βουλευτή) δεν θα καταψηφίσει κανένα νομοσχέδιο υπό την απειλή να πέσει η κυβέρνηση και να στιγματιστεί για πάντα και να τερματιστεί η πολιτική του καριέρα.
Δεν είναι όμως ο μόνος λόγος.
Το όλο σύστημα δεν είναι αντισυνταγματικό εξ' ορισμού!
Ας δούμε τι λέει το σύνταγμα. Το σύνταγμα λέει ρητά και κατηγορηματικά ότι:
“http://www.lawyers.gr/Sintagma/meros3osinexia.htmΕρώτηση: Αφού ο βουλευτές έχουν το δικαίωμα της κατά συνείδησης ψήφου και δεν μπορούν να καταδιωχτούν από τον οιονδήποτε όταν ασκούν τα καθήκοντα τους, γιατί δεν το πράττουν;
Άρθρο 60 : 1. Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Άρθρο 61 : 1.Ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων. “
Απάντηση: Διότι υπάρχουν τα πειθαρχικά των κομμάτων που, αν δεν κάνουν αυτό που θέλει η κλίκα, δεν θα ξαναβγούν βουλευτές και δεν θα τους πετάξουν και έξω από το κόμματος.
Άρα, η νομοθετική εξουσία δεν έχει καμία δύναμη, καμία αρμοδιότητα και καμία επιρροή στην εκτελεστική εξουσία. Έχουμε δηλαδή ένα είδος ολιγαρχίας, υπό την έννοια ότι κουμάντο κάνουν πάντα τα 10 πρωτοκλασάτα πρόσωπα του κάθε κόμμα.
Είπα πιο πάνω ότι το όλο σύστημα είναι αντισυνταγματικό. Ο λόγος είναι διότι εξορισμού, οι βουλευτές δεν μπορούν να ψηφήσουν κατά συνείδηση και θα καταδιωχτούν αν δεν κάνουν αυτό που τους λέει η κομματική διοίκηση.
Ερώτηση: Σε ποιο δικαστήριο λοιπόν μπορώ εγώ να απευθυνθώ για να καταγγείλω τα πειθαρχικά των κομμάτων (και τις κομματικές διοικήσεις στο σύνολο), με σκοπό να αλλάξω το σύστημα έτσι ώστε οι βουλευτές να ψηφίζουν κατά συνείδηση, αφού πιστεύω ότι το όλο σύστημα είναι αντισυνταγματικό;
Απάντηση: Σε κανένα!
Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει συνταγματικό δικαστήριο στην Ελλάδα και δεν μπορείς να προσφύγεις στα δικαστήρια χωρίς να έχεις θιχτεί.
Ο οιοσδήποτε άσχετος δικαστής (και υπάρχουν πάρα πολλοί) μπορεί να αποφασίσει για το αν κάτι είναι συνταγματικό η όχι. Ακόμα και το νομικό συμβούλιο του κράτους δηλαδή (ένα παρακλάδι της εκτελεστικής εξουσίας), μπορεί να πάρει μια τέτοια απόφαση (Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει).
Αποτέλεσμα είναι ότι, κάτι που είναι οφθαλμοφανές αντισυνταγματικό (η απλά λάθος) παραμένει ως έχει, διότι κανένας δεν μπορεί να κάνει τίποτα, διότι έχουν φτιάξει τα δικαστήρια, τους νόμους και όλους τους θεσμούς ώστε έτσι ώστε να μην μπορεί κανένας να κάνει τίποτα.
Εν ολίγοις αγαπητέ αναγνώστη, ζούμε σε μια άκρως μη δημοκρατική χώρα δίχως δικλίδες ασφαλείας και διαχωρισμού των εξουσιών μεταξύ της εκτελεστής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας. Επίσης ζούμε σε μια χώρα όπου κουμάντο κάνουν μια χούφτα ανθρώπων του ενός κόμματος η του άλλου.
Τι αλλαγές πρέπει να γίνουν
Σας είπα στην αρχή ότι θα σας πω τι φταίει αλλά και το τι πρέπει να γίνει. Σε αντίθεση με όλους τους βλάκες τους πολιτικούς σε αυτή τη χώρα που απλά καταγγέλλουν χωρίς να έχουν απάντηση, εγώ θα σας πω με πολύ απλά λόγια και σε πολύ λίγο χρόνο τι αλλαγές πρέπει να γίνουν για να αλλάξουν όλα αυτά.
Ανώτατο δικαστήριο
Καταργούμε τον σημερινό Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας και φτιάχνουμε ένα ανώτατο δικαστήριο που αποκλειστική αρμοδιότητα του είναι να ερμηνεύει το σύνταγμα.
Η θητεία των μελών θα είναι εφόρου ζωής και αναγκαστική αποχώρηση στα 70 χρόνια όπως είναι σήμερα. Επιλέγουμε για αυτό το δικαστήριο όποιο όνομα θέλουμε (για ιστορικούς λόγους μου αρέσει το όνομα Άρειος Πάγος).
Το δικαστήριο αυτό θα έχει μόνο 7 η 9 μέλη και θα αποφασίζει τι είναι και τι δεν είναι συνταγματικό, ακόμα να δεχτεί εισήγηση από ένα και μόνο αντίδικο.
Τρόπος εκλογής των βουλευτών
Ας πούμε ότι στο Περιστέρι εκλέγονται 4 βουλευτές. Άρα κάθε κόμμα θα πρέπει να παρουσιάσει 4 υποψήφιους. Ας πούμε επίσης ότι 60 άτομα θέλουν να γίνουν υποψήφιοι σε κάθε κόμμα
Πριν από τις εκλογές (ας πούμε 6 μήνες) τα κόμματα κάνουν προκριματικές εκλογές ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να γίνουν υποψήφιοι.
Μετά από μερικές επαναληπτικές εκλογές, αυτοί που πήραν τους περισσότερους ψήφους ανάμεσα στα μέλη των κομμάτων στο Περιστέρι, γίνονται υποψήφιοι.
Με αυτό τον τρόπο δεν έχει καμία επιρροή και παρέμβαση η κεντρική κομματική διοίκηση ούτε κανένας άλλος. Επίσης, για να γίνει κάποιος υποψήφιος, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 χρόνια μόνιμος κάτοικος σε αυτή την περιοχή. Δεν θα μπορεί δηλαδή κάποιος που είναι κάτοικος Κηφισίας να γίνει Δήμαρχος Αθηναίων.
Εκτελεστική εξουσία
Καταργούμε τον σημερινό πρόεδρο της δημοκρατίας, καθώς είναι ένας άχρηστος και δαπανηρός θεσμός χωρίς καμία αρμοδιότητα, επιρροή αλλά και εξουσία.
Καταργούμε επίσης τον όρο πρωθυπουργός και τον αντικαθιστούμε με έναν πρόεδρο.
Ο πρόεδρος ψηφίζεται από τον λαό και η θητεία του θα έχει διάρκεια 4 χρόνια. Την ήμερα των εκλογών θα ψηφίζουμε για πρόεδρο και για την βουλή ξεχωριστά σε δυο διαφορετικά ψηφοδέλτια. Θα μπορεί κανείς να ψηφίσει για πρόεδρο κάποιον από το ένα κόμμα, αλλά τοπικό αντιπρόσωπο από άλλο κόμμα.
Ο πρόεδρος θα είναι ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων και θα είναι ο αρμόδιος για την εξωτερική πολιτική και την χάραξη της οικονομικής πολιτικής καθώς και θα εκτελεί τις αποφάσεις του νομοθετικού σώματος.
Δεν θα χρειάζεται καμία εμπιστοσύνη από την βουλή και θα έχει το δικαίωμα του βέτο. Αν όμως ένα νομοσχέδιο περάσει με το 66% των βολετών, τότε το βέτο αναιρείται.
Το εκλογικό σύστημα θα είναι 100% αναλογικό.
Ασυλία
Ούτε οι βουλευτές και ούτε ο πρόεδρος θα έχει ασυλία. Μοναδική εξαίρεση θα είναι ότι ο πρόεδρος δεν θα μπορεί να εκδιωχθεί για διοικητικά αδικήματα. Αν για παράδειγμα ο σκύλος του πρόεδρου βγει από το προεδρικό μέγαρο και πνίξει το γατάκι σας, τότε θα πρέπει να περιμένετε να περάσει η θητεία του για τον πάτε στα δικαστήρια.
Για ποινικά αδικήματα όμως θα μπορεί να διωθεί.
Η οργάνωση της βουλής
Το νομοθετικό σώμα θα αποτελείται από την βουλή των αντιπροσώπων και την γερουσία. Η βουλή των αντιπροσώπων θα έχει (ας πούμε) 150 βουλευτές με βάση τον πληθυσμό της χώρας και η γερουσία θα αποτελείται από 2 άτομα από κάθε νομό.
Οι βουλευτές μέσα από τις επιτροπές και λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της χώρας, θα συνεδριάζουν και θα φέρνουν νομοσχέδια στην ολομέλεια προς ψήφιση.
Πολλοί ίσως νομίζουνότι δεν θα μπορεί η βουλή να λειτουργήσει. Εδώ είναι που κάνουν λάθος, διότι από την στιγμή που ένας βουλευτής δεν θα απειλείται από τα κεντρικά όργανα του κόμματος, τότε θα έχει την δυνατότητα να πάρει αποφάσεις με βάση το τι θεώρει ωφέλιμο για τη χώρα παρά για το κόμμα.
Αποτέλεσμα θα είναι να βλέπουμε βουλευτές από διάφορα κόμματα να ψηφίζουν υπέρ ή κατά νομοσχεδίων της παράταξής τους, αλλά και να συνεννοούνται μεταξύ τους στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν προκειμένου να ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο από διαφορετικές παρατάξεις.
Αυτό το καραγκιοζλίκι που γίνεται σήμερα όπου, κάθε νομοσχέδιο καταψηφίζεται από το άλλο κόμμα θα πάψει να υπάρχει. Οι βουλευτές θα τα βρουν μεταξύ τους. Ο κάθε βουλευτής θα δώσει και θα πάρει και θα βρεθεί η χρυσή τομή σε κάθε νομοσχέδιο. Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία και όχι με απειλές και δικτατορικές τακτικές όπως σήμερα.
Σύνταγμα
Τώρα για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να αλλάξει ριζικά το σύνταγμα. Σύμφωνα με το υφιστάμενο καθεστώς, θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να μπορεί αν γίνει κάτι τέτοιο.
Προσωπικά εκτιμώ ότι το σύνταγμα μπορεί να αλλαχτεί μέσα σε μια βραδιά αν το θέλουμε και δεν θα χρειαστούν να περάσουν πολλά χρόνια.
Αυτό που θα σας πω το έχω συζητήσει με πολλούς νομικούς. Αν και όλοι θεωρούν όλα αυτά που θα σας πω όνειρο εκτός πραγματικότητας για τα Ελληνικά δεδομένα, εντούτοις, κανένας δεν μου έχει πει ότι η αλλαγή του συντάγματος με τον τρόπο που θα σας πω δεν μπορεί να γίνει.
“http://www.lawyers.gr/Sintagma/meros1o.htmΑφού όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, τότε η εξουσία που εμπεριέχεται στο σύνταγμα επίσης πηγάζει από τον λαό. Άρα ο λαός μπορεί με ένα δημοψήφισμα να το αλλάξει. Ναι μεν μπορεί και η βουλή να αλλάζει το σύνταγμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί το σύνταγμα να αλλάξει με ένα δημοψήφισμα.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.”
Ακόμα και αν υπάρχουν ορισμένοι που θεωρούν ότι δεν είναι έτσι, ποιο δικαστήριο θα πει ότι δεν μπορεί το σύνταγμα να αλλάξει με αυτό τον τρόπο αν το σύνολο του πολιτικού κόσμου το θέλει;
Άρα, για να αλλάξει το σύνταγμα, θα μπορούσε να γίνει η εξής διαδικασία.
• Κάνουμε ένα δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός αν θέλει να γίνουν αλλαγές στο σύνταγμα με δημοψήφισμα
• Εφόσον περάσουν μερικοί μήνες και καταλήξουν όλα τα κόμματα σε ένα σύνταγμα, τότε κάνουμε ένα δεύτερο δημοψήφισμα για να επικυρωθούν αυτές τις αλλαγές.
• Στη συνέχεια γίνονται εκλογές και τίθεται σε εφαρμογή το καινούργιο σύνταγμα.
Άρα αν θέλουμε, μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές σε πολύ λίγο χρόνο.
Κατάληξη
Σε αυτό το άρθρο σας ανέλυσα το γιατί δεν έχουμε δημοκρατία, γιατί δεν λειτουργεί η βουλή και οι θεσμοί και τι αλλαγές πρέπει να γίνουν.
Για να υπάρχει δημοκρατία, οικονομική ελευθερία, αποτελεσματική αγορά και ευημερία, θα πρέπει να κυριαρχεί η αξιοκρατία και να λειτουργούν οι θεσμοί.
Για να γίνουν τα παραπάνω, θα πρέπει ο νομοθέτης να είναι ανεξάρτητος.
Ο λόγος που δεν πάει τίποτα μπροστά σε αυτή τη χώρα είναι διότι δεν έχουμε αξιοκρατία και δεν υπάρχει διαχωρισμός των εξουσιών. Ο λόγος αυτός είναι διότι δεν λειτουργεί η βουλή.
Ο λόγος που δεν λειτουργεί η βουλή είναι διότι η εκτελεστική εξουσία (το εκάστοτε κόμμα στην εξουσία) έχει όλη τη δύναμη.
Ο λόγος για αυτό είναι διότι κάνουν κουμάντο μια χούφτα από ανθρώπους, που ανεβήκαν στην εξουσία χωρίς δημοκρατικές και αξιοκρατικές διαδικασίες.
Άρα όσο αναφορά το τι θα πρέπει να γίνει, το πρώτο πράγμα είναι ότι θα πρέπει να αλλάξει το σύνταγμα και το πολιτικό οργανόγραμμα τη χώρας μας.
Διότι αν δεν το γνωρίζετε, η δημοκρατία επηρεάζει τον βαθμό της οικονομικής ανεξαρτησίας των πολιτών και οι θεσμοί επηρεάζουν την επίδοση της οικονομίας.
Επίσης αν δεν το γνωρίζετε, η Ελλάδα έχει τους χαμηλότερους βυθούς όσο αναφορά τις δημοκρατικές διαδικασίες, την οικονομική ελευθερία και βέβαια είμαστε πρώτοι στη διαφθορά.
Όλα αυτά έχουν σχέση μεταξύ τους. Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά χωρίς αξιοκρατικές διαδικασίες και χωρίς διαχωρισμό των εξουσιών.
Σε αυτό το άρθρο σας αναρίθμησα τι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν σε επίπεδο συντάγματος, βουλής και κράτους για να πάμε μπροστά. Στα επόμενα δυο άρθρα θα αναλύσω την κρατική μηχανή και τις οικονομικές αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν.
Γιώργος Καισάριος
Σχόλια ευπρόσδεκτα
Αναρτήσεις
